99 اسم از اسماء الحسنی الهی

نام‌ها و صفات تصریح شده در قرآن

خداوند به طور صریح با نام‌ها و صفات زیر در قرآن ذکر شده است:

آخذ • آخر • ابقی • احد • احسن‌الخالقین • احکم‌الحاکمین • ارحم‌الرّاحمین • اسرع‌الحاسبین • اشدّ • اعلی • اعلم • اقرب • اکرم • اله • اللّه • اوّل • اولی • اهل‌التّقوی • اهل‌المغفره • باری • باطن • بالغ • بدیع • بَرّ • بصیر • توّاب • جاعل • جامع • جبّار • حاسب • حافظ • حسیب • حفیظ • حفیّ • حق • حَکَم • حکیم • حلیم • حمید • حیّ • خادع • خالق • خبیر • خلّاق • خیر • خیرالحاکمین • خیرالرّاحمین • خیرالرّازقین • خیرالغافرین • خیرالفاتحین • خیرالفاصلین • خیرالماکرین • خیرالمنزلین • خیرالنّاصرین • خیرالوارثین • ذوالجلال والاکرام • ذوالرّحمه • ذوالطّول • ذوالعرش • ذوالفضل • ذوالقوّه • ذوالمعارج • ذوانتقام • ذوعقاب • ذومغفره • راد • رافِع • رئوف • ربّ • رحمن • رحیم • رزّاق • رفیع‌الدّرجات • رقیب • زارع • سریع‌الحساب • سریع‌العقاب • سلام • سمیع • سمیع‌الدّعاء • شاکر • شاهد • شدیدالعذاب • شدیدالعقاب • شدیدالمحال • شفیع • شکور • شهید • صادق • صمد • ظاهر • عالم • عالم‌الغیب • عالم‌الغیب والشّهاده • عزیز • عظیم • عفوّ • علّام‌الغیوب • علیم • علیّ • غافرالذنب • غالب • غفّار • غفور • غنیّ • فاعل • فاطر • فالق‌الاصباح • فالق‌الحبّ والنّوی • فتّاح • فعّال • قائم علی کلّ نفس • قابل‌التّوب • قادر • قاهر • قدّوس • قدیر • قریب • قوی • قهّار • قیّوم • کاشف • کافی • کبیر • کریم • کفیل • لطیف • مالک • مُبتَلی • مبین • متعال • متکبّر • متوفّی • متین • مجیب • مجید • محیط • محیی • مخزی‌الکافرین • مستعان • مُستَمِع • مصوّر • مُطَهّر • مقتدر • مقیت • مُلْتَحِد • ملک • ملیک • مُمِدّ • مُنتَقِم • مُنزِل • مُنَّزِل • مولی • مؤمن • موهن • مهلک • مهیمن • نصیر • نور • واحد • وارث • واسع • والی • ودود • وکیل • ولی • وهّاب • هادی

نام‌ها و صفات تصریح نشده

در «فرهنگ قرآن» اسماء و صفات غیرمصرّح در قرآن، که از افعال نسبت داده شده به خدا در قرآن انتزاع می‌شوند، مشروط به این‌که در بیان معصومان به آن‌ها تصریح شده باشد یا در کتاب‌های کلامی از آن‌ها بحث شده باشد، عبارتند از:[فرهنگ قرآن، ج۳، ص ۳۴۰ تا ۳۶۰]

آمِر • بادئ • باسط • باطش • باعث • باقی • بانی • جازی • جلیل • حاشرالخلایق • حاکم • حامل • حنّان • خاذل • داحی • داعی • دلیل • ذارئ • ذاکر • رائی • راحم • رازق • راضی • رامی اصحاب‌الفیل • ساخط • ساقی • سالخ • سامع • شارع • شافی • شاق • صارف • ضارب‌الأمثال • طاحی‌الأرض • طامس عیون الأعداء • طاوی السّماء • عائد • عادل • عاصم • عافی • غضبان • فاتح • فاتق • فادی • فارض • فارق • فاصل • قائل‌الصّدق • قابض • قاسم • قاصم • قاضی • قاطع • کاتب‌الحسنات • کاره • کاسی • ماحی • ماد • ماهد • مُبارِک • مُبَدِّل • مُبدِی • مُبَشِّر • مُبْطِل • مُبَیِّن • مُتجاوِز • مُتَجلّی • مُتَقبّل‌الحسنات • مُتْقِن • مُتکلِّم • مُتَوَلّی • مُثْبِت • مُثَبّت • مُثیب • مُجازی • مُجلّی • مجیر • مُحاسِب • مُحبّ • مُحَبِّب • مُحَذِّر • مُحَرِّم • مُحسِن • مُحْصی • مُحِقّ الحق • مُحْکِم • مُختار • مُخَفِّف • مُخلِص • مُخَوِّف • مُدافِع • مُدَبّر • مُدْرک • مُدمِّر • مُذلّ • مُذَلِّل • مُذْهِب • مُرْتَضی • مُرْسی • مُرَکِّب • مُرید • مُزَّکی • مُزوِّج الحور • مُزَیِّن • مُسبِغ • مُستَجیب • مُستَغنی • مستوی علی‌العرش • مُسخِّر • مُسلِّط • مُسَلِّم • مُسْمِع • مُسَوّی • مُسیِّر • مُشتَری • مُصَرِّف • مُصطفی • مُصْلِح • مُصیب • مُضِلّ • مُطعِم • مُظْفِر • مُظَلِّل • مُظْهِر • مُعِدّ • مُعَذِّب • مُعَرِّف • مُعِزّ • مُعْطی • مُعْظِم • مُعَلِّم • مُعید • مُغْرِق فرعون • مُغْشِی • مغطِش اللیل • مُغْنی • مُفتی • مُفَجّر • مُفَصِّل • مُفَضِّل • مُفهِّم • مُقْبِر • مُقَدِّر • مُقدِّم • مُقرّ • مُقَرّب • مُقسِط • مُقَطِّع • مُقَلّب • مُقْنی • مُکثِّر • مُکْرِم • مُکَرِّم • مُکفِّرالسّیئات • مُکْمل‌الدّین • مُکوِّر • مُلْزِم • مُلْقی • مُلْهِم • مُلیّنُ‌الحدید • مُمَتِّع • مُمَحِّص • مُمْسِک • مُمَکِّن • مُمَهِّد • مُمیت • مُنادی • مَنّان • مُنْبِت • مُنْجِی • مُنْشِر • مُنْطِق • مُنْعِم • مُنْقِذ • مُنکِّس • مُوحی • مُوسِع • مُوَّفِّق • مُوفی • مُولِج • مُهین • مُیسّر • مُؤتی • مُؤخِّر • مُؤلِّف • نازع • ناسف‌الجبال • ناشر • ناظر • نافخ • ناهی • واجد • واضع • واهب

زیارت عاشورا (امام حسین -ع)

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَبا عَبْدِ اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَا بْنَ رَسُولِ اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ
سلام بر تو اى ابا عبداللّه سلام بر تو اى فرزند رسول خدا سلام بر تو

یا خِیَرَةَ اللَّهِ وَابْنَ خِیَرَتِهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَا بْنَ اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ، وَابْنَ سَیِّدِ
اى برگزیده خدا و فرزند برگزیده‏اش سلام بر تو اى فرزند امیر مؤمنان و فرزند آقاى‏

الْوَصِیّینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَا بْنَ فاطِمَةَ سَیِّدَةِ نِسآءِ الْعالَمینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا
اوصیاء سلام بر تو اى فرزند فاطمه بانوى زنان جهانیان سلام بر تو اى که خدا خونخواهیش کندو فرزند چنین کسى و

ثارَ اللَّهِ وَابْنَ ثارِهِ، وَالْوِتْرَ الْمَوْتُورَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ وَعَلَى الْأَرْواحِ الَّتى‏
اى کشته‏اى که انتقام کشته‏گانت نگرفتى سلام بر تو و بر روانهائى که فرود آمدند به آستانت، بر شما

حَلَّتْ بِفِنآئِکَ، عَلَیْکُمْ مِنّى‏ جَمیعاً سَلامُ اللَّهِ اَبَداً ما بَقیتُ وَبَقِىَ اللَّیْلُ وَالنَّهارُ،
همگى از جانب من سلام خدا باد همیشه تا من برجایم و برجا است شب و روز اى‏

یا اَبا عَبْدِ اللَّهِ، لَقَدْ عَظُمَتِ الرَّزِیَّةُ وَجَلَّتْ وَعَظُمَتِ الْمُصیبَةُ بِکَ عَلَیْنا، وَعَلى‏
ابا عبداللّه براستى بزرگ شد سوگوارى تو و گران و عظیم گشت مصیبت تو بر ما و بر

جَمیعِ اَهْلِ‏الْإِسْلامِ وَجَلَّتْ وَعَظُمَتْ مُصیبَتُکَ فِى السَّمواتِ، عَلى‏
همه اهل اسلام و گران و عظیم گشت مصیبت تو در آسمانها بر

جَمیعِ اَهْلِ السَّمواتِ، فَلَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً اَسَّسَتْ اَساسَ الظُّلْمِ وَالْجَوْرِ
همه اهل آسمانها پس خدا لعنت کند مردمى را که ریختند شالوده ستم و بیدادگرى‏

عَلَیْکُمْ اَهْلَ الْبَیْتِ، وَلَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً دَفَعَتْکُمْ عَنْ مَقامِکُمْ، وَاَزالَتْکُمْ عَنْ‏
را بر شما خاندان و خدا لعنت کند مردمى را که کنار زدند شما را از مقام مخصوصتان و دور کردند شما را از

مَراتِبِکُمُ الَّتى‏ رَتَّبَکُمُ اللَّهُ فیها، وَلَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً قَتَلَتْکُمْ، وَلَعَنَ اللَّهُ‏
آن مرتبه‏هائى که خداوند آن رتبه‏ها را به شما داده بود و خدا لعنت کند مردمى که شما را کشتند و خدا لعنت کند

الْمُمَهِّدینَ لَهُمْ بِالتَّمْکینِ مِنْ قِتالِکُمْ، بَرِئْتُ اِلَى اللَّهِ وَاِلَیْکُمْ مِنْهُمْ‏
آنانکه تهیه اسباب کردند براى کشندگان شما تا آنها توانستند با شما بجنگند بیزارى جویم بسوى خدا و بسوى شما

وَمِنْ اَشْیاعِهِمْ وَاَتْباعِهِمْ وَاَوْلِیآئِهِم، یا اَبا عَبْدِ اللَّهِ، اِنّى‏ سِلْمٌ لِمَنْ‏
از ایشان و از پیروان و دنبال روندگانشان و دوستانشان اى اباعبداللّه من تسلیمم و در صلحم‏

سالَمَکُمْ، وَحَرْبٌ لِمَنْ حارَبَکُمْ اِلى‏ یَوْمِ الْقِیامَةِ، وَلَعَنَ اللَّهُ آلَ زِیادٍ
با کسى که با شما در صلح است و در جنگم با هر کس که با شما در جنگ است تا روز قیامت و خدا لعنت کند خاندان زیاد

وَآلَ مَرْوانَ، وَلَعَنَ اللَّهُ بَنى‏ اُمَیَّةَ قاطِبَةً، وَلَعَنَ اللَّهُ ابْنَ مَرْجانَةَ، وَلَعَنَ‏
و خاندان مروان را و خدا لعنت کند بنى‏امیه را همگى و خدا لعنت کند فرزند مرجانه (ابن زیاد) را و

اللَّهُ عُمَرَ بْنَ سَعْدٍ، وَلَعَنَ اللَّهُ شِمْراً، وَلَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً اَسْرَجَتْ وَاَلْجَمَتْ‏
خدا لعنت کند عمر بن سعد را و خدا لعنت کند شمر را و خدا لعنت کند مردمى را که اسبها را زین کردند و دهنه زدند

وَتَنَقَّبَتْ لِقِتالِکَ، بِاَبى‏ اَنْتَ وَاُمّى‏ لَقَدْ عَظُمَ مُصابى‏ بِکَ، فَاَسْئَلُ اللَّهَ‏
و به راه افتادند براى پیکار با تو پدر و مادرم بفدایت که براستى بزرگ شد مصیبت تو بر من پس مى‏خواهم از

الَّذى‏ اَکْرَمَ مَقامَکَ وَاَکْرَمَنى‏ بِکَ اَنْ یَرْزُقَنى‏ طَلَبَ ثارِکَ مَعَ اِمامٍ‏
آن خدائى که گرامى داشت مقام تو را و گرامى داشت مرا بخاطر تو که روزیم گرداند خونخواهى تو را در رکاب آن امام‏

مَنْصُورٍ مِنْ اَهْلِ بَیْتِ مُحَمَّدٍ، صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ، اَللّهُمَّ اجْعَلْنى‏
یارى شده از خاندان محمد صلى اللّه علیه و آله خدایا قرار ده مرا

عِنْدَکَ وَجیهاً بِالْحُسَیْنِ عَلَیْهِ السَّلامُ فِى الدُّنْیا وَالْأخِرَةِ، یا اَبا
نزد خودت آبرومند بوسیله حسین علیه‏السلام در دنیا و آخرت اى ابا

عَبْدِاللَّهِ اِنّى‏ اَتَقَرَّبُ اِلى‏ اللَّهِ وَاِلى‏ رَسُولِهِ، وَاِلى‏ امیرِالْمُؤْمِنینَ، وَ اِلى‏ فاطِمَةَ
عبداللّه من تقرب جویم به درگاه خدا و پیشگاه رسولش و امیرالمؤمنین و فاطمه‏

وَاِلَى الْحَسَنِ، وَاِلَیْکَ بِمُوالاتِکَ، وَبِالْبَرآئَةِ [مِمَّنْ قاتَلَکَ وَ
و حسن و شما بوسیله دوستى تو و بوسیله بیزارى از کسى‏که با تو مقاتله کرد و

نَصَبَ لَکَ الْحَرْبَ، وَ بِالْبَرائَةِ مِمَّنْ اَسَّسَ اَساسَ الظُّلْمِ وَالْجَوْرِ
جنگ با تو را برپا کرد و به بیزارى جستن از کسى که شالوده ستم و ظلم‏

عَلَیْکُمْ، وَاَبْرَءُ اِلَى اللَّهِ وَ اِلى‏ رَسُولِهِ‏] مِمَّنْ اَسَسَّ اَساسَ ذلِکَ، وَبَنى‏
بر شما را ریخت و بیزارى جویم بسوى خدا و بسوى رسولش از کسى‏که پى‏ریزى کرد شالوده این کار را و پایه‏گذارى کرد

عَلَیْهِ بُنْیانَهُ، وَجَرى‏ فى‏ ظُلْمِهِ، وَجَوْرِهِ عَلَیْکُمْ وَعلى‏ اَشْیاعِکُمْ، بَرِئْتُ‏
بر آن بنیانش را و دنبال کرد ستم و ظلمش را بر شما و بر پیروان شما بیزارى جویم‏

اِلَى اللَّهِ وَاِلَیْکُمْ مِنْهُمْ، وَاَتَقَرَّبُ اِلَى اللَّهِ، ثُمَّ اِلَیْکُمْ بِمُوالاتِکُمْ وَمُوالاةِ
بدرگاه خدا و به پیشگاه شما از ایشان و تقرب جویم بسوى خدا سپس بشما بوسیله دوستیتان و دوستى‏

وَلِیِّکُمْ، وَبِالْبَر آئَةِ مِنْ اَعْدآئِکُمْ وَالنَّاصِبینَ لَکُمُ الْحَرْبَ، وَبِالْبَر آئَةِ
دوستان شماو به بیزارى از دشمنانتان و برپا کنندگان (و آتش افروزان) جنگ با شما و به بیزارى‏

مِنْ اَشْیاعِهِمْ وَاَتْباعِهِمْ، اِنّى‏ سِلْمٌ لِمَنْ سالَمَکُمْ، وَحَرْبٌ لِمَنْ‏
از یاران و پیروانشان من در صلح و سازشم با کسى که با شما در صلح است و در جنگم با کسى که با شما

حارَبَکُمْ، وَوَلِىٌّ لِمَنْ والاکُمْ، وَعَدُوٌّ لِمَنْ عاداکُمْ، فَاَسْئَلُ اللَّهَ الَّذى‏
در جنگ است و دوستم با کسى که شما را دوست دارد و دشمنم با کسى که شما را دشمن دارد و درخواست کنم از خدائى که‏

اَکْرَمَنى‏ بِمَعْرِفَتِکُمْ، وَمَعْرِفَةِ اَوْلِیآئِکُمْ، وَرَزَقَنِى الْبَرآئَةَ مِنْ اَعْدآئِکُمْ،
مرا گرامى داشت بوسیله معرفت شما و معرفت دوستانتان و روزیم کند بیزارى جستن از دشمنانتان را

اَنْ یَجْعَلَنى‏ مَعَکُمْ فِى الدُّنْیا وَالْأخِرَةِ، وَاَنْ یُثَبِّتَ لى‏ عِنْدَکُمْ قَدَمَ‏
به اینکه قرار دهد مرا با شما در دنیا و آخرت و پابرجا دارد براى من در پیش شما گام‏

صِدْقٍ فِى الدُّنْیا وَالْأخِرَةِ، وَاَسْئَلُهُ اَنْ یُبَلِّغَنِى الْمَقامَ الْمَحْمُودَ لَکُمْ‏
راست و درستى (و ثبات قدمى) در دنیا و آخرت و از او خواهم که برساند مرا به مقام پسندیده شما

عِنْدَ اللَّهِ، وَ اَنْ یَرْزُقَنى‏ طَلَبَ ثارى‏، مَعَ‏اِمامٍ هُدىً ظاهِرٍ ناطِقٍ [بِالْحَقِ‏]
در پیش خدا و روزیم کند خونخواهى شما را با امام راهنماى آشکار گویاى [به حق‏]

مِنْکُمْ، وَاَسْئَلُ اللَّهَ بِحَقِّکُمْ وَبِالشَّاْنِ الَّذى‏ لَکُمْ عِنْدَهُ اَنْ یُعْطِیَنى‏
که از شما (خاندان) است و از خدا خواهم به حق شما و بدان منزلتى که شما نزد او دارید که عطا کند

بِمُصابى‏ بِکُمْ اَفْضَلَ ما یُعْطى‏ مُصاباً بِمُصیبَتِهِ مُصیبَةً ما اَعْظَمَها
به من بوسیله مصیبتى که از ناحیه شما به من رسیده بهترین پاداشى را که مى‏دهد به‏یک مصیبت‏زده از مصیبتى‏که دیده براستى چه‏

وَاَعْظَمَ رَزِیَّتَها فِى الْإِسْلامِ، وَفى‏ جَمیعِ السَّمواتِ وَالْأَرْضِ، اَللّهُمَ‏
مصیبت بزرگى و چه داغ گرانى بود در اسلام و در تمام آسمانها و زمین خدایا

اجْعَلْنى‏ فى‏ مَقامى‏ هذا، مِمَّنْ تَنالُهُ مِنْکَ صَلَواتٌ وَرَحْمَةٌ وَمَغْفِرَةٌ،
چنانم کن در اینجا که ایستاده‏ام از کسانى باشم که برسد بدو از ناحیه تو درود و رحمت و آمرزشى‏

اَللّهُمَّ اجْعَلْ مَحْیاىَ مَحْیا مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَمَماتى‏ مَماتَ‏
خدایا قرار ده زندگیم را زندگى محمد و آل محمد و مرگم را مرگ‏

مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، اَللّهُمَّ اِنَّ هذا یَوْمٌ تَبَرَّکَتْ بِهِ بَنُو اُمَیَّةَ، وَابْنُ آکِلَةِ
محمد و آل محمد خدایا این روز روزى است که مبارک و میمون دانستند آنرا بنى‏امیه و پسر آن زن‏

الْأَکبادِ، اللَّعینُ ابْنُ اللَّعینِ عَلى‏ لِسانِکَ وَلِسانِ نَبِیِّکَ، صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ‏
جگرخوار (معاویه) آن ملعون پسر ملعون (که لعن شده) بر زبان تو و زبان پیامبرت - که درود خدا بر او

وَآلِهِ، فى‏ کُلِّ مَوْطِنٍ وَمَوْقِفٍ وَقَفَ فیهِ نَبِیُّکَ، صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ‏
و آلش باد - در هر جا و هر مکانى که توقف کرد در آن مکان پیامبرت - صلى‏اللّه علیه و آله -

اَللّهُمَّ الْعَنْ اَبا سُفْیانَ وَمُعوِیَةَ وَ یَزیدَ بْنَ مُعاوِیَةَ، عَلَیْهِمْ مِنْکَ‏
خدایا لعنت کن ابوسفیان و معاویه و یزید بن معاویه را که لعنت بر

اللَّعْنَةُ اَبَدَ الْأبِدینَ، وَهذا یَوْمٌ فَرِحَتْ بِهِ آلُ زِیادٍ وَآلُ مَرْوانَ بِقَتْلِهِمُ‏
ایشان باد از جانب تو براى همیشه و این روز روزى است که شادمان شدند به این روز دودمان زیاد و دودمان مروان بخاطر کشتنشان‏

الْحُسَیْنَ، صَلَواتُ‏اللَّهِ عَلَیْهِ، اَللّهُمَّ فَضاعِفْ عَلَیْهِمُ اللَّعْنَ مِنْکَ وَالْعَذابَ‏
حضرت حسین صلوات اللّه علیه را خدایا پس چندین برابر کن بر آنها لعنت خود

[الْأَلیمَ‏]، اَللّهُمَّ اِنّى‏ اَتَقَرَّبُ اِلَیْکَ فى‏ هذَاالْیَوْمِ، وَفى‏ مَوْقِفى‏ هذا،
و عذاب دردناک را خدایا من تقرب جویم بسوى تو در این روز و در این جائى که هستم‏

وَاَیَّامِ حَیوتى‏ بِالْبَرآئَهِ مِنْهُمْ، وَاللَّعْنَةِ عَلَیْهِمْ، وَبِالْمُوالاتِ لِنَبِیِّکَ وَآلِ‏
و در تمام دوران زندگیم به بیزارى جستن از اینها و لعنت فرستادن بر ایشان و بوسیله دوست داشتن پیامبرت و خاندان‏

نَبِیِّکَ عَلَیْهِ وَعَلَیْهِمُ اَلسَّلامُ.
پیامبرت که بر او و بر ایشان سلام باد

پس مى‏گوئى صد مرتبه:
اَللّهُمَّ الْعَنْ اَوَّلَ‏
خدایا لعنت کن نخستین‏
ظالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَآخِرَ تابِعٍ لَهُ عَلى‏ ذلِکَ، اَللّهُمَ‏
ستمگرى را که بزور گرفت حق محمد و آل محمد را و آخرین کسى که او را در این زور و ستم پیروى کرد خدایا

الْعَنِ الْعِصابَةَ الَّتى‏ جاهَدَتِ الْحُسَیْنَ، وَشایَعَتْ وَبایَعَتْ وَتابَعَتْ‏
لعنت کن بر گروهى که پیکار کردند با حسین‏علیه السلام و همراهى کردند و پیمان بستند و از هم پیروى کردند

عَلى‏ قَتْلِهِ، اَللَّهُمَّ الْعَنْهُمْ جَمیعاً.
براى کشتن آن حضرت خدایا لعنت کن همه آنها را


پس مى‏گوئى صد مرتبه:

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا
سلام بر تو اى‏

اَبا عَبْدِ اللَّهِ، وَعَلَى الْأَرْواحِ الَّتى‏ حَلَّتْ بِفِنآئِکَ، عَلَیْکَ مِنّى‏ سَلامُ اللَّهِ‏
ابا عبداللّه و بر روانهائى که فرود آمدند به آستانت، بر تو از جانب من سلام خدا باد

[اَبَداً] ما بَقیتُ وَبَقِىَ اللَّیْلُ وَالنَّهارُ، وَلا جَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّى‏
همیشه تا من زنده‏ام و برپا است شب و روز و قرار ندهد این زیارت را خداوند آخرین بار

لِزِیارَتِکُمْ، اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ، وَعَلى‏ عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ، وَعَلى‏
زیارت من از شما سلام بر حسین و بر على بن الحسین و بر

اَوْلادِ الْحُسَیْنِ، وَعَلى‏ اَصْحابِ الْحُسَیْنِ. * پس مى‏گوئى: اَللّهُمَّ خُصَ‏
فرزندان حسین و بر اصحاب و یاران حسین * * * * * * خدایا مخصوص گردان‏

اَنْتَ اَوَّلَ ظالِمٍ بِاللَّعْنِ مِنّى‏، وَابْدَأْ بِهِ اَوَّلاً، ثُمَّ الثَّانِىَ وَالثَّالِثَ وَالرَّابِعَ،
نخستین ستمگر را به لعنت من و آغاز کن بدان لعن اولى را و سپس دومى و سومى و چهارمى را

اَللَّهُمَّ الْعَنْ یَزیدَ خامِساً، وَالْعَنْ عُبَیْدَ اللَّهِ بْنَ زِیادٍ وَابْنَ مَرْجانَةَ،
خدایا لعنت کن یزید را در مرتبه پنجم و لعنت کن عبیداللّه پسر زیاد و پسر مرجانه را

وَعُمَرَ بْنَ سَعْدٍ وَشِمْراً، وَآلَ اَبى‏ سُفْیانَ وَآلَ زِیادٍ وَآلَ مَرْوانَ، اِلى‏
و عمر بن سعد و شمر و دودمان ابوسفیان و دودمان زیاد و دودمان مروان را تا

یَوْمِ الْقِیمَةِ.
روز قیامت


پس به سجده مى‏روى ومى‏گوئى:

اَللّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ حَمْدَ
خدایا مخصوص تو است ستایش‏

الشَّاکِرینَ لَکَ عَلى‏ مُصابِهِمْ، اَلْحَمْدُ للَّهِ‏ِ عَلى‏ عَظیمِ رَزِیَّتى‏، اَللّهُمَ‏
سپاسگزاران تو بر مصیبت‏زدگى آنها، ستایش خداى را بر بزرگى مصیبتم خدایا

ارْزُقْنى‏ شَفاعَةَ الْحُسَیْنِ یَوْمَ الْوُرُودِ، وَثَبِّتْ لى‏ قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَکَ‏
روزیم گردان شفاعت حسین‏علیه السلام را در روز ورود (به صحراى قیامت) و ثابت بدار گام راستیم را در نزد خودت‏

مَعَ‏الْحُسَیْنِ،وَاَصْحابِ الْحُسَیْنِ، الَّذینَ بَذَلُوا مُهَجَهُمْ دُونَ الْحُسَیْنِ عَلَیْهِ السَّلامُ.
با حسین‏علیه السلام و یاران حسین آنانکه بى‏دریغ دادند جان خود را در راه حسین علیه‏السلام‏

دعای تجربه شده برای محفوظ بودن

دعای تجربه شده برای محفوظ بودن

دعاى به تجربه آمده:از انس روایت شده:رسول خدا صلى اللّه علیه و آله و سلّم فرمود:هرکه این دعا را در هر صبح و شام بخواند،حق تعالى‏ چهار فرشته بر او بگمارد،که او را از پیش‏رو و پشت سر و جانب راست و طرف چپ حفظ کنند،و در امان خداى عزّ و جلّ باشد،و اگر آفریدگان از جنّ و انس بکوشند که بر او زیاین برسانند توفیق نیابند،و آن دعا این است:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ بِسْمِ اللَّهِ خَیْرِ الاَْسْماءِ بِسْمِ اللَّهِ رَبِّ الاَْرْضِ وَ السَّمآءِ بِسْمِ اللَّهِ الَّذى لایَضُرُّ مَعَ اسْمِهِ سَمُّ وَلا دآءٌ بِسْمِ اللَّهِ اَصْبَحْتُ وَ عَلَى اللَّهِ تَوَکَّلْتُ بِسْمِ اللَّهِ عَلى قَلْبى وَ نَفْسى بِسْمِاللَّهِ عَلى دینى وَ عَقْلى بِسْمِ اللَّهِ عَلى اَهْلى وَ مالى بِسْمِ اللَّهِ عَلى ما اَعْطانى رَبّى بِسْمِ اللَّهِ الَّذى لایَضُرُّ مَعَ اسْمِهِ شَىْءٌ فِى الاَْرْضِ وَ لا فِى السَّماءِ وَ هُوَ السَّمیعُ الْعَلیمُ اَللَّهُ اَللَّهُ رَبّى لا اُشْرِکُ بِهِ شَیْئاً اَللَّهُ اَکْبَرُ اَللَّهُ اَکْبَرُ وَ اَعَزُّ وَ اَجَلُّ مِمّا اَخافُ وَ اَحْذَرُ عَزَّ جارُکَ وَ جَلَّ ثَناؤُکَ وَلا اِلهَ غَیْرُکَ اَللّهُمَّ اِنّى اَعُوذُ بِکَ مِنْ شَرِّ نَفْسى وَ منْ شَرِّ کُلِّ سُلْطانٍ شَدیدٍ وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ شَیْطانٍ مَریدٍ وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ جَبّارٍ عَنیدٍ وَ مِنْ شَرِّ قَضآءِ السّوُءِ وَ مِنْ کُلِّ دابَّةٍ اَنْتَ آخِذٌ بِناصِیَتِها اِنَّکَ عَلى صِراطٍ مُسْتَقیمٍ وَ اَنْتَ عَلى کُلِّشَىْءٍ حَفیظٌ اِنَّ وَلِیِّىَ اللَّهُ الَّذى نَزَّلَ الْکِتابَ وَ هُوَ یَتَوَلَّى الصّالِحینَ فَاِنْ تَوَلَّوْا فَقُلْ حَسْبِىَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ هُوَ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَ هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظیمِ

به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانى‏اش همیشگى است،به نام خدا بهترین نامها،به نام خدا پروردگار زمین و آسمان،به نام خدا که‏ سمّى و دردى با نامش زیان نمى‏رساند،به نام خدا صبح کردم،و بر خدا توکلّ نمودم،به نام‏ خدا بر دل و جانم،به نام خدا بر دین و عقلم،به نام خدا بر خاندان و دارایى‏ام‏ به نام خدا بر آنچه پروردگارم به من بخشید،به نام خدا که نامش چیزى در زمین و آسمان زیان نمى‏رساند،و او شنواى داناست،خدا خدا پروردگار من است چیزى را شریک او نسازم،خدا بزرگتر است.خدا بزرگتر است‏ و عزیزتر و عظیم‏تر از آنچه مى‏ترسم و پرهیز مى‏کنم،عزیز است پناهنده‏ات،بزرگ است ثنایت،و معبودى جز تو نیست،خدایا من‏ به تو پناه مى‏آورم،از شرّ خودم،و از شرّ هر سلطان سرسخت،و از شرّ هر شیطان ستمگر، و از شرّ هر سرکش لجباز،و از شرّ هر پیش‏آمد بد،و از شرّ هر جنبنده‏اى که تو گیرنده مهارش هستى، به درستى که تو بر راه استوارى،و بر هرچیز نگهبانى،به حق سرپرست من خداست که قرآن را نازل کرد، و او شایستگان را سرپرستى مى‏کند،پس اگر روى بگردانند بگو:خدا مرا بس است،معبودى جز او نیست،بر او توکلّ کردم،و او پروردگار عرش عظیم است.

دعاهاى وارده بجهت رزق:

اوّل از معاویة بن عمّار منقول است که: از حضرت صادق علیه السلام در خواستم که دعائــى مرا تعلیم فرمایـــد براى رزق. پس آن حضرت این دعا را تعلیم من فرمود و من ندیدم چیزى براى زیاد شدن رزق بهتر از این فرمود بگو:

اَللّهُمَّ ارْزُقْنى مِنْ فَضْلِکَ الْواسِعِ الْحَلالِ الطَّیِّبِ رِزْقاً واسِعاً حَلالاً طَیِّباً بَلاغاً لِلدُّنْیا وَالاْخِرَةِ صَبّاً صَبّاً هَنیَّئاً مَری ئاً مِنْ غَیْرِ کَدٍّ وَلا مَنٍّ مِنْ اَحَدٍ مِنْ خَلْقِکَ اِلا سَعَةً مِنْ فَضْلِکَ الْواسِعِ فَاِنَّکَ قُلْتَ وَاسْئَلُوا اللَّهَ مِنْ فَضْلِهِ فَمِنْ فَضْلِکَ اَسْئَلُ وَ مِنْ عَطِیَّتِکَ اَسْئَلُ وَ مِنْ یَدِکَ الْمَلاْ اَسْئَلُ

خدایا روزیم گردان از فضل وسیع و حلال و پاکیزه ات روزى وسیع حلال پاکیزه اى که رساننده دنیا و آخرت باشد ریزان ریزان گوارا دلچسب بدون رنج و بدون منت از هیچیک ازخلق خود جز فراخى از فضل وسیعت زیرا تو گفتى خدا را از فضلش درخواست کنید پس من از فضل تو درخواست کنم و از عطایت درخواست کنم و از دست پُرت خواستارم.

خواص اعجاب برانگیز آیة الکرسی

متن آیت‌الکرسی که آیه 255 سوره بقره است و همچنین آیات 256 و 257 سوره بقره که به خواندن آن‌ها نیز توصیه شده به قرار زیر است:

اللّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ لاَ تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَ لاَ نَوْمٌ لَّهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الأَرْضِ مَن ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ یَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَ لاَ یُحِیطُونَ بِشَیْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَاء وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضَ وَ لاَ یَۆُودُهُ حِفْظُهُمَا وَ هُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ *(255)*

لاَ إِکْرَاهَ فِی الدِّینِ قَد تَّبَیَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَیِّ فَمَنْ یَکْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَ یُۆْمِن بِاللّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَکَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَیَ لاَ انفِصَامَ لَهَا وَاللّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ *(256)*

اللّهُ وَلِیُّ الَّذِینَ آمَنُواْ یُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَی النُّوُرِ وَالَّذِینَ کَفَرُواْ أَوْلِیَآۆُهُمُ الطَّاغُوتُ یُخْرِجُونَهُم مِّنَ النُّورِ إِلَی الظُّلُمَاتِ أُوْلَئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ *(257)*   صدق الله العّلی العّظیم

«خداست که معبودى جز او نیست؛ زنده و برپادارنده است؛ نه خوابى سبک او را فرو مى‌گیرد و نه خوابى گران؛ آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است، از آنِ اوست. کیست آن کس که جز به اذن او در پیشگاهش شفاعت کند؟ آنچه در پیش روى آنان و آنچه در پشت سرشان است مى‌داند. و به چیزى از علم او، جز به آنچه بخواهد، احاطه نمى‌یابند. کرسى او آسمانها و زمین را در بر گرفته، و نگهدارى آنها بر او دشوار نیست، و اوست والاى بزرگ. *

در دین هیچ اجبارى نیست. و راه از بیراهه بخوبى آشکار شده است. پس هر کس به طاغوت کفر ورزد، و به خدا ایمان آورد، به یقین، به دستاویزى استوار، که آن را گسستن نیست، چنگ زده است. و خداوند شنواى داناست. *

خداوند سرور کسانى است که ایمان آورده‌اند. آنان را از تاریکیها به سوى روشنایى به در مى‌برد. و [لى‌] کسانى که کفر ورزیده‌اند، سرورانشان [همان عصیانگران=] طاغوتند، که آنان را از روشنایى به سوى تاریکیها به در مى‌برند. آنان اهل آتشند که خود، در آن جاودانند..»

 

شأن نزول آیت الکرسی

در روایت است که امام صادق (ع) به حالت چهار زانو در مجلسی نشسته بود و پای راست خود را بر روی ران پای چپ قرار داده بود, در این هنگام مردی گفت فدایت شوم این نوع نشستن مکروه است. حضرت فرمودند : نه این چنین نیست, بلکه این سخنی است که یهودی ها می گویند..

آنها می گویند:« هنگامی که خدای متعال آسمانها و زمین را آفرید و به عرش مسلط گشت,به این صورت نشست تا استراحت نماید.»

خدای متعال هم این آیه را« در ردّ کلام باطل آنها» فرمود که :« الله ُ لا اِلهَ اِلاّ هُوَ » تا « هُوَ العَلیّ العَظیم » و امام صادق در همان حالت که نشسته بود باقی ماند..

 

تاثیرات خواندن آیه الکرسی

 آیه الکرسی باعث ایمنی در سفر است.

 آیه الکرسی اعلاء ترین نقطه قرآن.

ذکر رسول مکرم اسلام در بستر خواندن آیه الکرسی بود.

 با خواندن آیه الکرسی انسان دچار هیچگونه آفتی نخواهدشد

برای رفع فقر آیه الکرسی موثر است و کمک الهی از غیب می رسد.

در تنهایی آیه الکرسی بخوانید باعث رفع ترس می شود و از سوی خدا کمک می رسد.

 آیه الکرسی سیّد سوره بقره است.

هنگام خواب نیز آیه الکرسی بخوانید زیرا باعث می شود خداوند فرشته ای نگهبان و محافظ بگمارد که تا صبح سلامت بمانید.

چند چیز حافظه را زیاد می کند یکی از آن خواندن آیه الکرسی است.

اگر هر صبح آیه الکرسی را بخوانی تا شب در امان خدا هستی.

برای حفظ مالتان و جانتان آیه الکرسی بخوانید.

پنج گیاه سودمند برای سلامتی

پنج گیاه سودمند برای سلامتی

مخلوطی از دو مسهل به نام‌های کاسکارا و سنا، همراه با کمی گنه گنه به خاطر طعم آن و انغوزه به دلیل بویش، معجون خوبی پدید می‌آورد که همان فرمول کپسول گیاهی سرما خوردگی است. اما در این که آیا داروهای گیاهی مؤثر هستند با نه، نمی‌توان مطمئن بود. مسلّم آن است که به هر حال مشتریان داروهای گیاهی پی برده‌اند که کارهایی در حال انجام گرفتن است. وارنر تایلر به عنوان کارشناس داروهای طبیعی، مخالف مسهل‌های گیاهی دم کرده‌ی خانگی است و در این زمینه گمان دارد که سالم‌تر آن است که به اندازه گیریهای دقیق فراورده‌های تجارتی اطمینان کنیم (که بسیاری از آن‌ها مواد گیاهی دارند).
اما تردیدی نباید داشت که علم در راهی است که پی ببرد کدام گیاه اثر می‌کند و کدام بی‌زیان است و بنا بر این فرصت برای داروهای گیاهی بی زیان و سالم و مؤثر افزایش یافته است.
در بهره‌ گیری از داروهای گیاهی، نکته‌ی اساسی، استفاده از عقل سلیم است. یعنی باید پیش از هر چیز توجه کرد که پاره‌ای از گیاهان – حتی چند تایی که از شهرت خاصی در فرهنگ عامیانه برخوردار هستند – خطرناک هستند. بنا بر این باید تنها گیاهانی را به کار برد که بنا به دلایل کافی علمی بی زیان تشخیص داده شده‌اند، مانند چند گیاهی که در این مقاله بر شمرده شده‌اند. اگر بیماری خطیر یا ناراحتی‌های جدی دارید، پیش از رو آردن به هر گیاه به سراغ پزشک و درمان استاندارد بروید.
در ضمن، هرگز گیاهان برای درمان نوزادان و کودکان توصیه نمی‌شود. نمی‌توان اثر گیاه را بر بدن ظریفی که هنوز سوخت و ساز کاملی ندارد پیش بینی کرد و در پاره‌ای از موارد، گیاهانی که برای بزرگ سالان بی خطر هستند برای خرد سالان خطر آشکار دارند. مثلاً عصاره ی نعنا (مانتول) می‌تواند نوزادان را خفه کند.
نکته‌ی دیگری که باید در نظر داشت این است که گیاهان، معیار ندارند، یعنی مثلاً می‌توان از ده جای گوناگون گیاه واحدی که خریده می شود هر بار چیزی کاملاً متفاوت به دست آورد. تحلیلی که چندین سال پیش در مجله ی پزشکی Lancet منتشر شد نشان داد که در یکی از فعالیت‌های تجارتی نوعی مینا، اصلاً از آن گیاه چیزی وجود نداشت.
اکنون می‌پردازیم به شرح نکته‌هایی علمی مربوط به چند گیاه و چگونگی بهره گیری از آن‌ها و موارد منع آن‌ها. به نظر می‌رسد این گیاهان نمونه‌های داروهای طبیعی بی زیان و بهترین نوع درمان گیاهی باشند (به شرط آن که درست به کار روند).

بابونه: این گیاه که سر دسته‌ی داروهای گیاهی است در تاج گل سفیدش روغن‌های فرّار قوی دارد که به نظر می‌رسد از دو راه اثر می‌کنند: نخست تسکین انقباض‌های شدید ماهیچه‌های صاف و در نتیجه جلو گیری از دل پیچه‌ی معده و درد قاعدگی، دوم با اثر ملایم کننده و تسکین دهنده‌ای که دارد (به صورت مرهم موضعی) ممکن است آماس بافت‌ها و زخم‌های کوچک و ضایعات خفیف پوست را که از مایعات ظرف شویی پدید می‌آیند تخفیف دهد. احتیاط: بابونه نوعی علف هرز از خانواده‌ی گل مروارید است که امکان دارد به آن حساسیت داشته باشید. بنا بر این، رعایت احتیاط ایجاب می‌کند که اگر به علوفه حساسیت داشته باشید از بابونه بپرهیزید. حتی اگر هرگز به علف هرز حساسیت نداشته‌اید، بروز هر گونه نشانه‌ی کهیر و تب علوفه یا آسم مستلزم دوری از این دارو است.
روش‌های درمانی:برای دل درد معدی یا ناراحتی‌های قاعدگی، دم کرده‌ی بسیار غلیظ یک تا دو قاشق چای خوری تاج گل خشک شده و گَرد شده را بنوشید. این مقدار برای یک فنجان و مدت دم کردن ده تا پانزده دقیقه است. این مقدار را می‌توان سه تا چهار بار در روز نوشید. همین مقدار را سه دقیقه برای زخم دهان مضمضه کنید. تاج گل را مستقیماً روی پوست تحریک شده قرار دهید.

قره قات: بسیاری عقیده دارند که انواع قره قات به تخفیف عفونت‌های مجرار ادرار کمک می‌کنند. هنوز مبنای علمی این عقیده در دست نیست، ولی به نظر می‌رسد که این میوه نمی‌تواند آسیب برساند و شاید مفید باشد. اما پندار عامیانه دایر بر این که شیره‌ی ترش قره قات ادرار را به محیطی زهر آگین برای باکتری‌ها تبدیل می‌کند غلط از آب در آمده است. پژوهش‌هایی که در گرد هم آیی دانشگاه تافتس گزارش شد نشان می‌دهند که انواع قره قات جلوی چسبیدن باکتری‌ها را به دیواره‌ی مثانه می‌گیرند. در نتیجه، مهاجمان با هر بار دفع ادرار به خارج رانده می‌شوند.
روش‌های درمانی: به منظور پیش گیری از عفونت‌های ادراری توصیه می‌شود که روزی صد گرم آب قره قات بنوشید. اگر مبتلا به عفونت ادراری شُدید، هر روز یک لیوان بزرگ تا یک لیتر از آن بیاشامید.

سیر: این گونه به نظر می‌رسد که فایده‌ی سیر از همه‌ی گیاهانی که برای این مقاله انتخاب شده‌اند بیش‌تر باشد. در بررسی‌های مربوط به انسان به نظر می‌رسد سیر میزان بالای کولسترول را کاهش می‌دهد. از آن جا که سیر خون را رقیق می‌کند، ممکن است جلوی بسته شدن شریان‌ها را بگیرد. هم چنین به نظر می‌رسد سیر مانند آنتی بیوتیک ملایم و کمک هاضمه عمل کند. و نیز در افواه قرینه‌هایی هست دال بر این که مشتاقان سیر کم‌تر دچار سرطان معده و روده می‌شوند. تنها عیب سیر بوی آن است که شستن دهان چاره‌اش را نمی‌کند. حتی قرار دادن سیر در پوشش کپسولی تأثیری ندارد، زیرا هنگامی که روغن‌های فرّار در معده آزاد شدند، راه خود را به خلل و فرج دستگاه گوارش پیدا می‌کنند و در هر صورت بوی زننده‌ای خواهید داشت.
روش‌های درمانی: توصیه می‌شود که سیر به صورت طبیعی آن یا خرد شده در سالاد یا با سوس ماکارونی یا نان سیر دار خورده شود.

زنجبیل: هنگامی که دچار ناراحتی‌های تهوع و تلاطم ناشی از حرکت هستید، زنجبیل می‌تواند شما را نجات دهد. تهوع تلاطمی (به ویژه در کشتی و هواپیما) هنگامی پیش می‌آید که مغز انتظار حرکت جلو و عقب یا پهلو به پهلو دارد، ولی چشم‌ها و گوش‌ها و اندام‌ها به مغز گزارش دیگری می‌دهند: حرکت بالا و پایین و گردشی.
در یک بررسی، زنجبیل در مورد هشتاد جاشوی دانمارکی تازه کار که هیچ وقت سفر دریایی نکرده بودند آزمایش شد. نیمی از آنان کپسول‌های یک گرمی بدون علامت زنجبیل خوردند و به چهل نفر دیگر کپسول‌های همانند دارای گرد بی خاصیت داده شد (برای رفع اثر روانی). طی چهار ساعت دریا نوردی، گروهِ زنجبیل خورده کم‌تر دچار عرق سرد و استفراغ شدند تا گروهی که دارو نما خورده بودند. خوردن زنجبیل باعث خواب آلودگی و تاری دید، یعنی عارضه‌ی جانبی عادی همه‌ی داروهای ضد تهوع و تلاطم ناشی از حرکت، نمی‌شود. زنجبیل به تخفیف گاز معده نیز کمک می‌کند و مانع از ترش کردن می‌شود.
روش‌های درمانی: یک چهارم قاشق چای خوری گرد زنجبیل را در یک فنجان آب دم کنید. کمی پیش از پرواز یا سفر با کشتی یک فنجان بنوشید و هر چهار ساعت یا هر وقت لازم بود این مقدار را تکرار کنید.

نعناع: نعناع از دو راه، دل پیچه‌ی معده را تسکین می‌دهد. ماهیچه‌های معده را که بر اثر سوء هاضمه درگیر شده‌اند آرام می‌کند، و گازهای مزاحم را که در شکم جمع شده‌اند با باز کردن دهانه‌ی بالایی معده آزاد می‌سازد (به عبارت دیگر باعث باد گلو می‌شود). بنا بر این اگر استعداد ترش کردن به علت بازگشت اسید معده به مری دارید باید از نعناع چشم بپوشید.
تأثیر نعناع در بررسی‌های انجام گرفته روی انسان نشان داده شده است. اکنون آزمون روی بافت حیوانی ماهیت دقیق چگونگی تأثیر ماده‌ی مؤثر آن را که مانتول نام دارد روشن می‌سازد. ولی به نظر می‌رسد دم کرده‌ی نعناع به عصاره‌ی آن (که کمک بیش‌تری به گوارش می‌کند) ترجیح دارد. در ضمن می‌توانید دم کرده‌ی نعناع را حتی اگر زخم معده دارید مصرف کنید که در واقع در مقایسه با چای و قهوه، نوشیدنی سالم‌تری است.
روش‌های درمانی: یک یا دو قاشق برگ نعناع را چند دقیقه در یک فنجان آب داغ بخیسانید و دم کرده‌ را به آرامی بنوشید. این دم کرده را می‌توان چندین بار در روز نوشید.