بیرق ما

به بیرق ما خوش آمدید

بیرق ما

به بیرق ما خوش آمدید

بِسْمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ *********** أَلَا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ

۴۸ مطلب در آذر ۱۳۹۲ ثبت شده است

 جایگاه امام حسین(علیه السلام)  در قلب پیامبر (صلی الله علیه و آله)

عمران بن حصین می‏گوید: روزی پیامبر اکرم صلی‏ الله ‏علیه‏ و‏آله‏ وسلم به من فرمودند: «ای عمران هرچیزی در دل جایگاهی دارد، اما هیچ چیز همانند این دو جوان (امام حسن علیه ‏السلام و امام حسین علیه ‏السلام) در قلب من از منزلت برتر و بیشتری برخوردار نیست». عمران می‏گوید: عرض کردم یا رسول اللّه چه چیزی موجب شده است که این همه آن‏دو بزرگوار را دوست می‏دارید؟ حضرت فرمودند: «ای عمران آنچه بر تو پوشیده است بسیار بیشتر از آنی است که به آن اطلاع پیدا کرده‏ای، خداوند متعال به من دستور داده است که این دو را دوست داشته باشم».

حسین علیه ‏السلام، عروة الوثقای الهی

امام باقر علیه‏ السلام از رسول خدا صلی‏ الله ‏علیه و‏آله ‏وسلم نقل می‏کنند که آن حضرت فرمودند: «هرکس بخواهد به عروة الوثقی که خداوند متعال در قرآن فرموده است که هرگز گسسته نمی‏شود چنگ بزند باید علی علیه ‏السلام و فاطمه علیه‏ السلام و امام حسن علیه ‏السلام و امام حسین علیه ‏السلام را دوست بدارد؛ زیرا خداوند متعال در عرش عظمت و جلال خود آنها را دوست می‏دارد».

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۰۷ آذر ۹۲ ، ۱۹:۳۵
محمد سروری

گریه فرشتگان آسمان و جنیان و پرندگان

امام سجّاد سلام الله علیه :

أنَا ابنُ مَنَ بَکَت عَلَیهِ مَلائِکَةُ السَّماءِ أنَا ابنُ مَن ناحَتْ عَلَیهِ الجِنُّ فِی الأرضِ و الطِّیرُ فِی الهَواءِ

من پسر کسى هستم که فرشتگان آسمان بر او گریستند . من پسر کسى هستم که جنّیان در زمین و پرندگان در هوا بر او نوحه سرایى کردند .

مناقب آل ابی طالب : ج3 ، ص305
۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۰۷ آذر ۹۲ ، ۱۹:۳۲
محمد سروری

حضرت امام صادق(ع) فرموده: هرکس بوسیله خواندن زیارت عاشورا، جدم حسین(ع) را زیارت کند " چه از راه دور یا نزدیک" به خدا قسم خداوند هر حاجت مادی و معنوی داشته باشد به او می دهد.


امام صادق(ع) به صفوان می فرماید: زیارت عاشورا را بخوان و از آن مواظبت کن، به درستی که من چند خیر را برای خواننده آن تضمین می کنم، اول زیارتش قبول شود. دوم سعی و کوشش او شکور باشد.
سوم حاجات او هرچه باشد از طرف خداوند بزرگ برآورده شود و نا امید از درگاه او برنگردد زیرا خداوند وعده خود را خلاف نخواهد کرد.

امام محمد باقر(ع) به علقمه فرمود: پس از آنکه به آن حضرت با سلامی اشاره کردی، دو رکعت نماز بخوان و سپس زیارت عاشورا را بخوان. هنگامی که این زیارت را خواندی در حقیقت او را به چیزی خواندی که هر کس از ملائکه که بخواهند او را زیارت کنند، به آن می خوانند و خداوند برای تو هزار هزار حسنه می نویسد و از تو هزار هزار سیئه محو می نماید و تو را هزار هزار مرتبه بالا می برد و همانند کسانی می باشی که در رکاب آن حضرت به شهادت رسیدند. حتی در درجات آنها هم شریک می شوی. " (کامل الزیارات- ص 74)

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۰۷ آذر ۹۲ ، ۱۹:۲۱
محمد سروری

اباالفضل(علیه السلام) بر صحنه تاریخ اسلام  به عنوان فرمانده ای  بزرگ و منحصر بفرد ظاهر شد که تاریخ بشریت نمونه رشادتهای    بی نظیر و همچنین صفات پسندیده وی را هرگز به خود ندیده است .
اباالفضل (علیه السلام) در روز عاشورا با استقامت ، اراده آهنین و غیر قابل توصیف ، اعتماد به نفس بالا و نیروی عزم که به مثابه سپاهی شکست ناپذیر بود سپاه ابن زیاد را مرعوب نمود و روحیه سپاهش را همانند میدان نبرد در هم کوبید .
رشادتهای اباالفضل (علیه السلام) در طول اعصار و قرون موضوع بحث مردم بوده و هست . جهانیان تا کنون نظیرعباس(علیه السلام) را ندیده اند که با وجود حجم سنگین مشکلات و مصائبی که بر دوشش سنگینی کرده بتواند بر سپاهی مجهز که متشکل از دهها هزار پیاده نظام است حمله ور شده و خسارتهای سنگین به آنان وارد نماید . مورخان در خصوص شجاعت عباس(علیه السلام) در روز عاشورا چنین نوشته اند :
"هر چه بر گردانهای دشمن حمله ور می شد نیروهای آن گردان از ترس وی می گریختند و زیر پای یکدیگر له  می شدند . او هیمنه مرگ بر روی گردانهای دشمن می گستراند.ترس و وحشت بر آنان مسلط می شد و دلهای دشمنان را متزلزل می نمود بطوریکه با آن کثرت نفرات یارای مقاومت در مقابل او نبود "
این رشادتها و مواهب افتخار آمیز حضرت عباس(علیهى السلام) منحصر به او و مسلمانان نمی شود بلکه هر انسانی که به اصول انسانی پایبند باشد به وی افتخار میکند.

قربان عاشقی که شهیدان کوی عشق                     در روز حشر رتبه او آرزو کنند

عباس نامدار که شاهان روزگار                                 از خاک کوی او طلب آبرو کنند

درگاه او چو قبله ارباب حاجت است              باب الحوائجش همه جا گفت وگو کنند(1)

 

در زیارت نامه حضرت عباس علیه السلام می خوانیم:

« فنعم الأخ المواسی » کلمه « نعم » در عربی برای انشاء مدح به کار می رود یعنی تو خوب برادری بودی که با برادر خود مواسات را رعایت نمودی و هر آنچه که برای خود می پسندی برای برادرت نیز پسندیدی!

در بین صفات حضرت اباالفضل علیه السلام صفت برادری ایشان از امتیازی خاص برخوردار است چرا که در زیارتنامه ایشان روی این صفت تکیه ای ویژه شده است و از طرفی همه آن چه که ما در مورد ایشان نسبت به برادرشان امام حسین علیه السلام نیز می دانیم این مطلب را تأکید می نماید!

می توان به جرأت ادعا نمود که همانطور که هارون و موسی دو برادری بودند که در برادری نمونه بودند و بی نظیر و همانطور که نبی مکرم اسلام صلی الله علیه و آله نیز با حضرت علی بن ابی طالب علیه السلام در زمینه برادری الگو بودند و همانطور که امام حسن و امام حسین علیهماالسلام نیز در همین زمینه اسوه بودند چهارمین مثال و الگو برای برادری امام حسین و حضرت عباس علیهماالسلام می باشند!!

شیعیان در طول اعصار و قرون از مقرون ساختن افراد با ائمه معصومین علیهم السلام همواره پرهیز داشته اند و أحدی را با آنان قابل مقایسه ندانسته اند اما موارد استثنا نیز وجود داشته، بی شک اولین غیر معصومی که انسان از مقرون ساختن اسم مبارک او در کنار معصوم و از تالی تلو دانستن او نسبت به معصوم واهمه ای به خود راه نمی دهد جناب عباس بن علی علیهماالسلام است!!

ائمه معصومین ما فرزندان یا برادران زیادی داشتند اما هیچ کدام از آن فرزندان یا برادران، موقعیتی را که عباس بن علی علیهماالسلام در قلوب شیعیان به تصرف درآورده است نتوانسته اند که فتح کنند!

برای پی بردن به کرامات اولیاء الله لازم نیست که فقط به نصوص دینی و تاریخی مراجعه نماییم یکی از راه هایی که ما را به کرامات و فضائل آنها رهنمون می سازد توسل و تجربه در این زمینه می باشد فلذا همه می دانیم که شیعیان عده خاصی از اولیاء را باب الحوائج می نامند بدون این که در این مورد نص خاصی از طرف معصوم وجود داشته باشد

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۰۶ آذر ۹۲ ، ۱۸:۴۸
محمد سروری

متن سوره طارق همرا ترجمه فارسی

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

وَالسَّمَاءِ وَالطَّارِقِ ﴿١﴾ وَمَا أَدْرَاکَ مَا الطَّارِقُ ﴿٢﴾ النَّجْمُ الثَّاقِبُ ﴿٣﴾ إِنْ کُلُّ نَفْسٍ لَمَّا عَلَیْهَا حَافِظٌ ﴿٤﴾ فَلْیَنْظُرِ الإنْسَانُ مِمَّ خُلِقَ ﴿٥﴾ خُلِقَ مِنْ مَاءٍ دَافِقٍ ﴿٦﴾ یَخْرُجُ مِنْ بَیْنِ الصُّلْبِ وَالتَّرَائِبِ ﴿٧﴾ إِنَّهُ عَلَى رَجْعِهِ لَقَادِرٌ ﴿٨﴾ یَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ ﴿٩﴾ فَمَا لَهُ مِنْ قُوَّةٍ وَلا نَاصِرٍ ﴿١٠﴾ وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الرَّجْعِ ﴿١١﴾ وَالأرْضِ ذَاتِ الصَّدْعِ ﴿١٢﴾ إِنَّهُ لَقَوْلٌ فَصْلٌ ﴿١٣﴾ وَمَا هُوَ بِالْهَزْلِ ﴿١٤﴾ إِنَّهُمْ یَکِیدُونَ کَیْدًا ﴿١٥﴾ وَأَکِیدُ کَیْدًا ﴿١٦﴾ فَمَهِّلِ الْکَافِرِینَ أَمْهِلْهُمْ رُوَیْدًا ﴿١٧﴾ 

  ترجمه فولادوند:

به نام خداوند رحمتگر مهربان

سوگند به آسمان و آن اختر شبگرد«1»      

و تو چه دانى که اختر شبگرد چیست«2»    

آن اختر فروزان«3»

هیچ کس نیست مگر اینکه نگاهبانى بر او [گماشته شده] است«4»

پس انسان باید بنگرد که از چه آفریده شده است«5»

از آب جهنده‏اى خلق شده«6»       

[که] از صلب مرد و میان استخوانهاى سینه زن بیرون مى‏آید«7»     

در حقیقت او [= خدا] بر بازگردانیدن وى بخوبى تواناست«8» 

آن روز که رازها [همه] فاش شود«9»

پس او را نه نیرویى ماند و نه یارى«10»      

سوگند به آسمان بارش‏انگیز«11»    

سوگند به زمین شکافدار [آماده کشت]«12»

[که] در حقیقت قرآن گفتارى قاطع و روشنگر است«13»

و آن شوخى نیست«14»    

آنان دست به نیرنگ مى‏زنند«15»    

و [من نیز] دست به نیرنگ مى‏زنم«16»      

پس کافران را مهلت ده و کمى آنان را به حال خود واگذار«17»


﴿سورة الطارق - سورة ٨٦ - تعداد آیات ١٧﴾

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۰۱ آذر ۹۲ ، ۱۲:۳۷
محمد سروری

خواص و فضیلت سوره القارعه

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

کوبنده (۱)

 

الْقَارِعَةُ ﴿۱﴾

چیست کوبنده (۲)

 

مَا الْقَارِعَةُ ﴿۲﴾

و تو چه دانى که کوبنده چیست (۳)

 

وَمَا أَدْرَاکَ مَا الْقَارِعَةُ ﴿۳﴾

روزى که مردم چون پروانه[هاى] پراکنده گردند (۴)

        

یَوْمَ یَکُونُ النَّاسُ کَالْفَرَاشِ الْمَبْثُوثِ ﴿۴﴾

و کوه‏ها مانند پشم زده‏شده رنگین شود (۵)

 

وَتَکُونُ الْجِبَالُ کَالْعِهْنِ الْمَنفُوشِ ﴿۵﴾

اما هر که سنجیده‏هایش سنگین برآید (۶)

 

فَأَمَّا مَن ثَقُلَتْ مَوَازِینُهُ ﴿۶﴾

پس وى در زندگى خوشى خواهد بود (۷)

 

فَهُوَ فِی عِیشَةٍ رَّاضِیَةٍ ﴿۷﴾

و اما هر که سنجیده‏هایش سبک بر آید (۸)

 

وَأَمَّا مَنْ خَفَّتْ مَوَازِینُهُ ﴿۸﴾

پس جایش هاویه باشد (۹)

 

فَأُمُّهُ هَاوِیَةٌ ﴿۹﴾

و تو چه دانى که آن چیست (۱۰)

 

وَمَا أَدْرَاکَ مَا هِیَهْ ﴿۱۰﴾

آتشى است‏سوزنده (۱۱)

 

نَارٌ حَامِیَةٌ ﴿۱۱﴾


محتوای سوره

این سوره بطور کلی از معاد و مقدمات آن سخن می‌گوید، و انسان‌ها را به دو گروه تقسیم می‌کند:

گروهی که اعمالشان در میزان عدل الهی سنگین است: پاداششان زندگانی سراسر رضایتبخش در جوار رحمت حق

گروهی که اعمالشان سبک و کم وزن است و سرنوشتشان آتش داغ و سوزان جهنم.

بعضی گفته‏اند: بدین مناسبت قیامت را قارعه نامیده که دلها را با فزع شدیدش و دشمنان خدا را با عذابش می‏کوبد

فضیلت سوره

از آنجا که وصف قیامت در این سوره آمده است رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: مرا پیر کرده است.1

امام باقر علیه السلام در فضیلت این سوره فرمودند: هر کس سوره قارعه را قرائت کند و آن را استمرار بخشد خداوند عزیز و جلیل او را از فتنه دجال و ایمان آوردن به او در امان می دارد و نیز از گرفتار شدن در آتش جهنم نگاه می دارد.2

از رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم نقل شده است: هر کس که این سوره را قرائت نماید در روز قیامت ترازوی حسنات او سنگین می شود. 3

امام باقر علیه السلام در فضیلت این سوره فرمودند: هر کس سوره قارعه را قرائت کند و آن را استمرار بخشد خداوند عزیز و جلیل او را از فتنه دجال و ایمان آوردن به او در امان می دارد و نیز از گرفتارشدن در آتش جهنم نگاه می دارد

آثار و برکات سوره

1) گشایش در کار

در این باره از رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم روایت کرده اند: هر کس سوره قارعه را بنویسد و همراه نیازمندی قرار دهد خداوند در کار او آسانی و گشایش قرار می دهد.4

همچنین از امام صادق علیه السلام نقل شده است: هر گاه این سوره را نوشته و همراه کسی که بازارش کساد و بی رونق است باشد خداوند به کارش رونق می بخشد.5

2) برآورده شدن حاجات 

به جهت برآورده شدن هر حاجتی 180 بار این سوره را بخواند مفید است و اگر معیشت بر او تنگ باشد بنویسد و با خود همراه داشته باشد روزی او وسیع می گردد. همچنین این سوره را نوشته و با خود همراه داشته باشد حاجتش برآورده خواهد شد.

۲ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۰۱ آذر ۹۲ ، ۱۲:۲۱
محمد سروری

وَإِذَا سَأَلَکَ عِبَادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ أُجِیبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْیَسْتَجِیبُواْ لِی وَلْیُؤْمِنُواْ بِی لَعَلَّهُمْ یَرْشُدُونَ ﴿۱۸۶﴾


و هرگاه بندگان من از تو در باره من بپرسند [بگو] من نزدیکم و دعاى دعاکننده را به هنگامى که مرا بخواند اجابت مى‏کنم پس [آنان] باید فرمان مرا گردن نهند و به من ایمان آورند باشد که راه یابند (۱۸۶)


لَوْ أَنزَلْنَا هَذَا الْقُرْآنَ عَلَى جَبَلٍ لَّرَأَیْتَهُ خَاشِعًا مُّتَصَدِّعًا مِّنْ خَشْیَةِ اللَّهِ وَتِلْکَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَفَکَّرُون ﴿۲۱﴾

* اگر این قرآن را بر کوه نازل می‌کردیم، او را از ترس خدا، خاشع و متلاشی شده می‌دیدی. (سوره حشر آیه 21)

وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ وَنَعْلَمُ مَا تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِیدِ ﴿۱۶﴾

* ما انسان را آفریدیم و وسوسه‌های نفس او را می‌دانیم، و ما از شاهرگ (او) به او نزدیک‌تریم! (سوره ق آیه 16)

کُتِبَ عَلَیْکُمُ الْقِتالُ وَ هُوَ کُرْهٌ لَکُمْ وَ عَسى‏ أَنْ تَکْرَهُوا شَیْئاً وَ هُوَ خَیْرٌ لَکُمْ وَ عَسى‏ أَنْ تُحِبُّوا شَیْئاً وَ هُوَ شَرٌّ لَکُمْ وَ اللَّهُ یَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ(216)

* بسا چیزی را ناخوش داشته باشید که آن به سود شماست؛ و بسا چیزی را دوست داشته باشید که به زیان شماست؛ و خدا می‌داند و شما نمی‌دانید. (سوره بقره آیه 216)

* و چون بندگان من از تو درباره‌ی من بپرسند، بگو که من نزدیکم و به ندای کسی که مرا بخواند، پاسخ می‌دهم. (سوره بقره آیه 186)

* نیکوکار کسی است که به خدای عالم و روز قیامت و فرشتگان و کتاب آسمانی و پیغمبران، ایمان آورد و دارایی خود را در راه دوستی خدا، به خویشاوندان و یتیمان و فقیران و رهگذاران و گدایان بدهد و هم خود را در آزاد کردن بندگان صرف کند و نماز بپا دارد و زکات مال به مستحق برساند و با هر که عهد بسته، به موقع خود وفا کند و در کارزار و سختی‌ها، صبور و شکیبا باشد و به وقت رنج، صبر پیشه کند؛ کسانی که بدین اوصاف آراسته‌اند، آن‌ها به حقیقت راستگویان و آن‌ها پرهیزکارانند. (سوره بقره آیه 177)

* ای کسانی که ایمان آورده‌اید، از صبر و نماز کمک بگیرید که خداوند با صابران است. (سوره بقره آیه 153)

* آیا ندانسته‌ای که خدا آنچه را که در آسمان‌ها و آنچه را که در زمین است، می‌داند؟ هیچ گفتگوی محرمانه‌ای میان سه تن نیست، مگر اینکه او چهارمین آن‌هاست، و نه میان پنج تن، مگر اینکه او ششمین آن‌هاست، و نه کمتر از این و نه بیشتر. مگر اینکه هر کجا باشند، او با آن‌هاست. آنگاه روز قیامت، آنان را به آنچه کرده‌اند، آگاه خواهد گردانید. زیرا خدا به هر چیزی داناست. (سوره مجادله آیه 7)

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۰۱ آذر ۹۲ ، ۱۱:۵۴
محمد سروری

امام جعقر صادق علیه السلام در حدیثی گران بها نشانه شیعیان حقیقی را رعایت سه موضوع "نماز، حفظ اسرار دیگران و رسیدگی به مومنین" بیان فرموده‌اند.


امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند: شیعیان و دوستان ما را در سه مورد آزمایش نمائید:
1 ـ مواقع نماز، چگونه رعایت آن را می‌نمایند.
2 ـ اسرار یکدیگر را چگونه فاش و یا نگهداری می‌کنند.
3 ـ نسبت به اموال و ثروتشان چگونه به دیگران رسیدگی می‌کنند و حقوق خود را می پردازند.


متن حدیث:

قالَ الإمامُ الصّادقُ علیه السلام  : إمْتَحِنُوا شیعتَنا عِنْدَ ثَلاث: عِنْدَ مَواقیتِ الصَّلاةِ کَیْفَ مُحافَظَتُهُمْ عَلَیْها، وَ عِنْدَ أسْرارِهِمْ کَیْفَ حِفْظُهُمْ لَها عِنْدَ عَدُوِّنا، وَ إلی أمْوالِهِمْ کَیْفَ مُواساتُهُمْ لاِخْوانِهِمْ فیها.


«وسائل الشیعة، جلد 4، صفحه 112»
۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۰۱ آذر ۹۲ ، ۰۹:۲۶
محمد سروری